Rano szkoła angielskiego, a później 10 godzin pracy na budowie. Potem praca w hotelu jako elektryk. W Polsce zostawiłem żonę i półtorarocznego syna, którym nie pozwolono wyjechać przez 3 lata. Poczucie winy, tęsknota, złość na siebie i na świat, a przede wszystkim ta potworna świadomość, że nie jestem już aktorem.
Gdy braliśmy ślub z Beatą nie planowaliśmy jeszcze dzieci. Oczywiście nie raz o tym rozmawialiśmy, ale stwierdziliśmy, że to sprawa NA POTEM. Prawda jest taka, że nie mieliśmy jakoś dużo czasu. Gdy braliśmy ślub mieliśmy po 32 lata. Beata miała wtedy najlepszy okres w swoim karierze. Pięła się po szczeblach, miała mnóstwo obowiązków i dużą odpowiedzialność. Oczywiście to wiązało się też z całkiem niezłą pensją. Cieszyłem się, że się spełnia. Przecież znałem ją nie od dzisiaj i doskonale zdawałem sobie sprawę, jak bardzo praca jest dla niej ważna. Fot. Żona ciągle mnie dzwoniła Po 3 latach od ślubu zacząłem często poruszać temat dziecka. Beata ciągle mnie zwodziła mówiąc, że jeszcze nie, bo musi zrobić to, to i to. Tłumaczyłem jej, że z takim podejściem, to nigdy do tego nie dojdzie. Twierdziła, że w chwili obecnej macierzyństwo przerwie jej karierę, że teraz nie może sobie na to pozwolić, ale już niedługo ma zamiar zwolnić. Wiedziałem, że tak naprawdę nigdy nie ma dobrego momentu na dziecko. Bałem się, że nigdy nie zostanę ojcem, a czułem, że tego pragnę. Tak mijały kompletne miesiące i nadal nie wiedziałem na czym stoję. Niestety niezgoda w tej kwestii zaczęła psuć nasze małżeństwo. Oddalaliśmy się od siebie coraz bardziej. W końcu postawiłem sprawę na ostrzu noża. Decyzja należała do żony Poprosiłem Beatę, by podjęła decyzję. Albo naprawiamy nasze małżeństwo i staramy się o dziecko, albo się rozstajemy. Beata biła się z myślami. Widziałem, że to pytanie ją rozbiło. Mimo to po kilku dniach powiedziała, że wybiera opcję nr 2. Byłem załamany. Wyprowadziłem się. Nie kontaktowaliśmy się ze sobą. W końcu otrzymałem pozew o rozwód. W głębi duszy nie chciałem go, kochałem żonę. Mimo to doszło do sprawy i dostaliśmy rozwód na pierwszej rozprawie. Minęły 3 lata, a ja nie poznałem nikogo sensownego. Tęsknię za Beatą. Wiem, że została dyrektorem w jednej z krakowskich korporacji. Spotyka się z jakimś mężczyzną. Żałuję. Dziś nie mam ani żony ani dziecka.Zostawiłem żonę i dziecko na odludziu, by być z kochanką. 5 lata później spotkałem ich w luksusowej restauracji i to, co się wydarzyło, przechodzi ludzkie po
13 grudnia 1981 r. Wałęsa został aresztowany i internowany, a Solidarność zdelegalizowano. Nie poddał się jednak, dalej walcząc o wolną Polskę. – Jak po mnie przyszli komuniści, powiedziałem im, że ja jestem zwycięzcą i że wbiliście ostatni gwóźdź do waszej trumny. I powiedziałem, że przyjdziecie po mnie na kolanach, to było jednak za dużo, za dużo im powiedziałem. Wiedziałem, przeczuwałem, że oni, komuniści, chcą mnie odłączyć, internować. Ale postanowiłem, że nie dam się – powiedział nam Lech Wałęsa. Całe życie noblisty było podporządkowane tylko jednemu celowi: obaleniu komuny. – Ja byłem zdecydowany, przygotowałem żonę, rodzinę, to internowanie nie zaskoczyło. Grałem bohatera. Ja byłem tak oddany sprawie, walce z systemem, z komuną, że mój mózg pracował tylko, jak tu wygrać, jak dołożyć komunie – wyznał w rozmowie z „Super Expressem" Wałęsa. Jak sam przyznał, w tym czasie zostawił swoich najbliższych, jednak nie żałuje swojej decyzji, bo wie, że jego poświęcenie nie poszło na marne. – Zostawiłem żonę, rodzinę, dom. Ale nie żałuję tego, że ich zostawiłem, bo dokonałem wielkich rzeczy, zmian. Walka o Polskę była ważniejsza dla mnie niż rodzina, dzieci, żona – mówił nam Lech Wałęsa. Zobacz poniżej galerię zdjęć Lecha Wałęsy! Super Raport (Goście: Lech Wałęsa - były prezydent RP oraz Magdalena Biejat - Nowa Lewica) Sedno Sprawy: Jan GrabiecWciąż domagała się pomocy, do której się przyzwyczaiła. Dlatego mój mąż starał się pomóc swojej siostrze i siostrzeńcom. W weekendy bardzo często zabierał ich do nas, organizował rozrywkę i zajmował ich wspólnymi zabawami. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź 1 2010-02-28 17:37:32 sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Temat: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( To była moja pierwsza miłość,było nam cudownie,planowaliśmy dalsze zycie,kochaliśmy się bardzo....jednak w nasz związek zaczęła wtrącać się moja to nie jest chłopak dla mnie,nie ma pieniędzy,pracy zaledwie 16 a on moim ze sobą 9 ja chciałam odejśc bo "mama tak chciała".Myslałam,że ma rację i jej bardzo cierpał,dzwonił,pisał,przyjezdzał a ja nie potrafiłam już z nim mnie o nie po latach załozył rodzinę,ma zonę śliczną córeczkę i chyba są ja ciągle o nim z nim go w związku,w którym jestem potrafię o nim ,ma rodzinę powinnam o nim zapomnieć ale nie zrobic?Mam teraz 22 lata i wszystkich dotychczasowych partnerów porównywałam do mu sie nie nim byłam szczęsliwa. ;((( 2 Odpowiedź przez Małgorzatka 2010-02-28 17:52:57 Małgorzatka 100% Netkobieta Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-11-14 Posty: 1,263 Wiek: 30 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Ja też zerwałam z chłopakiem jeszcze przed studniówką i od tamtej pory nie mogę o nim zapomnieć. Tzn zapominałam, ale tylko wtedy gdy na horyzoncie pojawiał się ktoś nowy i czułam motyle w brzuchu, potem tęskniłam za byłym. Teraz znowu pojawił się w moim życiu pewien chłopak, o którym pisałam w innym wątku. Obawiam się, że jak tylko minie zauroczenie, na nowo zacznę tęsknić za że skoro on ma już rodzinę, nie powinnaś niszczyć jego życia. Ty tkwisz w nieszczęśliwym związku,ale on nie. Macie ze sobą kontakt? Miłość to nie pluszowy miś ani kwiaty, to też nie diabeł rogatyAni miłość kiedy jedno płacze, a drugie po nim miłość to żaden film w żadnym kinie, ani róże ani całusy małe dużeAle miłość kiedy jedno spada w dół, drugie ciągnie je ku górze (Happysad) 3 Odpowiedź przez sandra215 2010-02-28 17:58:28 sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( nie chcę niszczyć jego prostu tęsknie za utrzymujemy ze sobą kontaktu bo jego zona mu miejscowości,której mieszkam ma wujka ,którego czasami ich widzę i uwierzcie,ze boli serce. ;( 4 Odpowiedź przez chomej 2010-02-28 19:06:41 chomej Cioteczka Dobra Rada Nieaktywny Zawód: studentka Zarejestrowany: 2009-12-13 Posty: 336 Wiek: 23 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( No z pewnością boli. Myślę, że nie powinnaś niszczyć jego rodziny i szczęścia. Zobacz jak on cierpiał jak Ty odeszłaś, pewnie długo mu zajęło powrót do normalności więc nie masz prawo mu jej odbierać. Karma wraca, kiedyś jemu pękło serce,a teraz pęka młoda i z pewnością też sobie za jakiś czas ułożysz życie. Powodzenia i wytrwałości! bo najsilniejsza jest miłość nieodwzajemniona... 5 Odpowiedź przez sandra215 2010-02-28 22:12:30 sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(chomej dziękuję bardzo za miłe się jego szczęsciem i mam nadzieję,że kiedyś będziemy mogli porozmawiać o tym co się wydarzyło między nami kilka lat temu 6 Odpowiedź przez aga333 2010-02-28 22:37:09 aga333 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-17 Posty: 733 Wiek: 38 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(Szkoda, ze pozwolilas, aby w tak waznej sprwie jak wybor partnera, ktos inny podjal za Ciebie decyzje. Sama teraz widzisz: pieniadze, pozycja spoleczna, uklady, dobra praca... Tak naprwde to nic nie znaczy, jesli nie mozesz tego dzielic z ta jedyna, ukochana osoba. Jak to zawsze mowie, a mam za soba 18 lat szczesliwego zwiazku, wolalabym zyc z moim mezem chocby pod mostem, byleby razem. Przepraszam, ze to napisze, ale jestes jeszcze bardzo mloda i wszystko jeszcze przed Toba. Ten chlopak prawdopodobnie byl Twoja pierwsza powazna miloscia. Mialas szczescie, ze odwzajemniona, ze moglas poznac ten slodki smakuczucia, ktore jast tak delikatne i ploche. Ja tez przezylam taka pierwsza milosc i choc trwala tylko dwa tygonie obozu i jeden list po nim, mocno wryla mi sie w serce. Mialam swiadomosc, ze nie ma szans przezycia, bo dzielila nas cala Polska, mimo wszystko kochalam cala moca mojego wielkiego mlodziutkiego serduszka. Oboje mielismy po 15 lat, oboje szalenczo zakochalismy sie w sobie, oboje doswiadczalismy pierwszych seksualnych przezyc. Choc prawdziwego seksu nie bylo, jednak bylismy bardzo blisko. Potem oboz minal, przez trzy miesiace dzwonilismy do siebie i potem wszystko sie urwalo. A ja bylam chora z milosci. Chorowalam przez nastepne trzy lata. Kiedy skonczylam 18 pojechalam do niego, zobaczyc jak wyglada. Wiedzialam, ze jak tego nie zrobie, jak nie dowiem sie jaki jest, nigdy nie pozwole tej milosci odejsc. Mial dziewczyne, z ktora byl i to prawdopodobnie dosyc dlugo. Przespalismy sie razem. Nie zaluje. Ta wyprawa wyleczyla mnie ze wszystkiego. On juz nie byl tym slodkim chlopcem, ktorego poznalam, wyrosl na totalnego materialiste, no i zdradzil bez mrugniecia okiem swoja dziewczyne. Totalne dno. Do dzis go wspominam, z rozczuleniem i rozrzewnieniem i dziekuje Bogu, ze pozwolil mi poznac i ta wielka pierwsza milosc i ten ogromny bol roztania. Potem, w wieku 19 lat poznalam mojego meza. Moze nie uwierzysz, ale kiedy go zobaczylam, to zamarlam. Poczulam sie tak, jakbym stanela po dlugiej meczacej podrozy przed drzwiami domu. Wystarczylo je otworzyc i wejsc. I to zrobilam. I do dzisiaj jest tak, ze kiedy wieczorem po wszystkich troskach i burzach calego dnia klade sie kolo niego, a on obejmuje mnie reka i przytula mocno, i zasypiamy razem wsluchujac sie w nasze uspokajajce sie oddechy, czuje sie bezpiecznie i wiem, ze tylko to ma sens. Moze podobnie jak ja, powinnas postarac sie zblizyc do Twojego bylego chlopaka, zeby przekonac sie jakim jest czlowiekiem? Nie mowie o tym, zeby niszczyc jego szczescie, bron Boze, alemoze jednokrotkie spotkanie, zeby ocenic jak sytuacja wyglada. Widze to tak: jesli wykazalby jakies zainteresowanie Toba, znaczyloby, ze albo jest totalnym dupkiem, gotowym do zdrady, albo, ze wcale nie jest taki szczesliwy jak sie wydaje. Mysle, ze ta wiedza jest Ci bardzo potrzebna. Moze Ci tez powiedziec, ze juz po prostu Cie nie kocha. Jakkolwiek, kazda z tych swiadomosci pomoze Ci poukladac swoje uczucia. Nie rozumiem tylko Twojej matki. Jako kobieta dojrzala wykazala sie ogromna bezmyslnoscia. Przepraszam Cie za te slowa, ale zal, ktory w Tobie pozostal bedzie tylko narastal i nigdy nie odejdzie. Zawsze bedziesobwiniac i ja i siebie. Ja za to, ze zniszczyla Twoje szczescie, a siebie, ze nie bylas dostatecznie silna, aby o nie walczyc. A jedynie w zyciu liczy sie prawdziwa milosc, bo tylko ona wszystko przetrwa. Zycze Ci, abys odnalazla swoje szczescie jak najszybciej 7 Odpowiedź przez sandra215 2010-02-28 23:00:04 Ostatnio edytowany przez sandra215 (2010-02-28 23:01:20) sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(Ostanie lata uswiadomiły mi,że miłość w życiu jest najważniejsza i tak jak Ty aga333chciałabym doswiadczyć tak pięknej i odwzajemnionej dla mnie kimś bardzo ważnym,to z nim przeżyłam "pierwszy raz" i "pierwszy pocałunek".Czułam się przy nim żałuję podjętej wówczas decyzji ale chciałabym spotkać się z nim choćby raz i ma żonę i dziecko ale czy jest szczęśliwy?Mieszka 100 km ode mnie ale nie potrafiłabym zebrać się na odwagę jak ty i poprosic go o się odmowy,jego wysłałam mu zaproszenie na NK i go nie przyjął. ;((( 8 Odpowiedź przez aga333 2010-03-01 02:17:09 aga333 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-17 Posty: 733 Wiek: 38 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(Ja znasz adres to poprostu jedz. Ja tak zrobilam. Pojechalam i zapukalam do drzwi. Musze Ci powiedziec, ze to byla jedna z moich lepszych w zyciu. Zawszemozesz udac,ze to przypadek. Od rozwoju sytuacji zalezy, czy powiesz prawde, czy bedziesz grac. Nic nie masz do stracenia, a to jest Twoje zycie. Jeszcze go wiele przed Toba i zawsze bedzie sie za Toba ciagnac to pytanie, jak bybylo gdyby...? Nie pozostawaj z tym zalem na zawsze, bo bedzie Ci przyslanial kazda radosc. Moja wizyta uswiadomila mi, ze kochalmoje wyobraznie o tym chlopaku, a nie jego samego. Z Toba moze byc podobnie. Uwierz, Twoja wielka milosc czeka, pewnie zaraz gdzies za rogiem, tylko musisz ja dopuscic do siebie. 9 Odpowiedź przez maja 84 2010-03-01 10:42:30 maja 84 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-27 Posty: 562 Wiek: 27 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(Przepraszam Cie aga333, ale z tą wizytą to nie jest najlepszy pomysł. Sandra sama pisze, że on nie odpowada na jej zaproszenie na ,całkowicie zerwał kontakty, bo facet ma rodzine i ona jest teraz dla niego chciał kontaktów, to by je odnowił bez względu na to co mysli o tym zona, ale zwyczajnie ich nie Sandry u zonatego faceta może i wyleczy ją z miłosci do niego, ale też bardzo może bardzo zburzyć spokój tego małżeństwa. Powstaną watpliwosci, które bardzo ciężko będzie odbudować. A co jeżeli odżyją z nim dawne wspomnienia? Wpakujesz się wtedy Sanro w bardzo cięzki 215 zdaj się na los, jak będziecie się mieli spotkać , to się kiedyś spotkacie i porozmawiacie, ale nic nie rób w tym kierunku sama. Po latach to z pewnoscia juz inny chlopak, dobry mąż i ojciec, zostaw go w spokoju, niech sie cieszy rodziną. 10 Odpowiedź przez Anastasis 2010-03-01 11:05:24 Anastasis Do zakochania jeden krok Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-02-28 Posty: 41 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Zgadzam się z Mają. Sandro postaw się na miejscu jego zony. Ona musi wiedzieć co Go kiedys z Tobą łączyło i najwyrazniej nie życzy sobie aby kontaktował się z Tobą - sama pisałaś, że zabroniła mu kontaktów z Tobą. Rozumiem ją bardzo dobrze. Choć sama nie jestem chorobliwie zazdrosna to nie podobałoby mi się gdyby nagle po wielu latach milczenia stanęła przed naszymi drzwiami jakaś dawna dziewczyna mojego męża, za którą On kiedyś tak bardzo tęsknił i kochał. Zwyczajnie bałabym się, że to zaburzy nasz spokój i szczęście. Ludzkie reakcje i uczucia są czasem bardzo nieprzewidywalne. Być może On już się z Ciebie wyleczył i pozostałby obojętny na Twoja osobę jednakże tak jak pisze Maja, wspomnienia mogły by również powrócić i na tym ucierpiała by najbardziej jego żona i córeczka. Nie rób tego. Sama zdecydowałaś odejść. Bądz odpowiedzialna za swoje decyzje i przestań karmić się wspomnieniami z przeszłości. To już minęło i ten człowiek jest teraz kimś zupełnie innym, to już nie jest ten młody zakochany w Tobie chłopak tylko mężczyzna zakochany w swojej żonie. Przestań rozpamiętywać i wracać do przeszłości, a z czasem to wspomnienie będzie coraz słabsze i obojętne. Pozdrawiam. The dreams come true... 11 Odpowiedź przez Olimpia1 2010-03-01 15:18:27 Ostatnio edytowany przez olimpia (2010-03-01 15:49:06) Olimpia1 Gość Netkobiet Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( aga333 napisał/a:Ja znasz adres to poprostu jedz. Ja tak zrobilam. Pojechalam i zapukalam do drzwi. Musze Ci powiedziec, ze to byla jedna z moich lepszych w zyciu. Zawszemozesz udac,ze to przypadek. Od rozwoju sytuacji zalezy, czy powiesz prawde, czy bedziesz grac. Nic nie masz do stracenia, a to jest Twoje zycie. Jeszcze go wiele przed Toba i zawsze bedzie sie za Toba ciagnac to pytanie, jak bybylo gdyby...? Nie pozostawaj z tym zalem na zawsze, bo bedzie Ci przyslanial kazda radosc. Moja wizyta uswiadomila mi, ze kochalmoje wyobraznie o tym chlopaku, a nie jego samego. Z Toba moze byc podobnie. Uwierz, Twoja wielka milosc czeka, pewnie zaraz gdzies za rogiem, tylko musisz ja dopuscic do nie mogę zgodzić się z Agą. Nawet jeśli cierpisz i tęsknisz to w żadnym wypadku nie masz prawa ingerować dziś w jego spokój i spokój jego rodziny. To Ty kiedyś podjęłaś tę decyzję, Ty go zraniłaś, więc teraz choćby z szacunku do tamtego uczucia nie możesz próbować się z nim spotykać. Bo nawet jeśli on nie jest do końca szczęśliwy, to co? Spotkasz się z nim, a potem nie wiadomo co z tego wyniknie. Nikt przeważnie na początku nie planuje zdrady, a Ty tęsknisz, Tobie będzie pewnie z czasem wszystko jedno, zaczniesz zbliżać się coraz bardziej, będzie Ci mało i mało. A chyba nie chcesz ani jego cierpienia, ani własnego rozdarcia. Aga założyła, że dzięki spotkaniu wyleczysz się z tej miłości, ale co będzie jeśli tak się nie stanie??? Czytałam gdzieś na forum opowieść dziewczyny, w której świat wkradła się kobieta, z którą jej mąż przeżył swoją młodzieńczą miłość. Nie planowali tego, ale stało się inaczej, doszło do zdrady. A gdyby tamta nie tęskniła za nim, z własnych egoistycznych pobudek nie zbliżyła kiedy wyczuła, że oni właśnie przechodzą kryzys, nie żyła tamtym uczuciem, bo jej własne życie nie wyszło...nie byłoby całego tego dramatu, którego byli udziałem. Widzisz, mężczyźni zamykają pewien rozdział życia i zapominają, a my z naszym romantycznym usposobieniem potrafimy przez całe życie wspominać pierwsze uniesienia. On widocznie nie chce już z Tobą kontaktu, wyrzucił Cię ze swojego życia, więc Ty tam nie wkraczaj. To dla Twojego dobra, dobra jego i jego rodziny. Ty zaś musisz w całej tej sytuacji wykazać się mądrością. I pomyśl o jego żonie, nie możesz nawet próbować własnego szczęścia na cudzym nieszczęściu. Głęboko wierzę, że Twoje szczęście wciąż jeszcze przed Tobą, musisz tylko spróbować je znaleźć. Powodzenia! 12 Odpowiedź przez azile 2010-03-01 15:27:27 azile Woman In Red Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-03-01 Posty: 244 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Musisz się z tym pogodzić - nie oglądaj się za siebie tylko idź do przodu. Dwa razy do tej samej rzeki się nie wchodzi, więc postaraj się zapomnieć, napewno znajdziesz kogos równie wspaniałego. Pamiętaj - nie zbudujesz szczęścia na cudzym nieszczęściu... Zawsze po burzywychodzi słońce 13 Odpowiedź przez sandra215 2010-03-01 15:31:39 sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(Nigdy nie chciałabym aby cos zburzyć w jego zniosłabym myśli,że mogłabym rozwalić jego i zyję tymi wspomnieniami ale ciężko mi o nich zapomnieć,tym bardziej że był to mój nigdy nie zebrałabym się na odwagę,żeby go to "wyleczyło" by mnie to z przekonania czy nadal coś do mnie czuję i czy moję uczucia są wobec niego nadal tak silne jak za dużo swoję zycię,żonę i śliczną córeczkę,której nie chciałabym zabierać ojca i szczęścia jak jest między błąd,za który teraz płacę i to bardzo zraniłam jego a teraz sama cierpie w związku,w którym nie jestem szczęśliwa i spotykają mnie same sobie,że jest to trochę ucieczka w uczucie,którym kiedyś On mnie wracają..... 14 Odpowiedź przez azile 2010-03-01 16:07:46 azile Woman In Red Nieaktywny Zarejestrowany: 2010-03-01 Posty: 244 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Wiem, że to trudne ale bardzo dobrze, że Twój rozsądek Cię hamuje. Dobrze, że zdajesz sobie sprawę z zaistniałej sytuacji. Postaraj się odnaleźć szczęście. Zawsze po burzywychodzi słońce 15 Odpowiedź przez Olinka 2010-03-01 16:22:41 Ostatnio edytowany przez olina22 (2010-03-01 22:50:00) Olinka Redaktor Naczelna Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 45,399 Wiek: Ani dużo, ani mało, czyli w sam raz ;) Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Sandro, powiem Ci, że czasem lepiej nie wiedzieć co zostało w nim z tamtego uczucia. Tak jak pisze Olimpia, mężczyźni nie żyją wspomnieniami tak jak my, zamykają w życiu pewien rozdział i idą dalej do przodu, nie oglądając się za tym co było. Ty pamiętasz to co było takie pierwsze, jedyne, wyjątkowe. Może będzie lepiej nie dowiedzieć się nigdy jak On Ciebie zapamiętał. Czasem lepiej jest żyć taką swoją wyidealizowaną niedokończoną miłością, mieć z tym ,,pierwszym" w życiu mężczyzną związane same dobre wspomnienia. Czas ludzi zmienia, on mógłby teraz okazać się kimś zupełnie innym, mógłby mieć też żal, że go nachodzisz, powodujesz konflikty w małżeństwie. Niech więc pozostanie wyłącznie w sferze tęsknoty, nostalgii, niech nadal wspomnienie o nim przywołuje szybsze bicie serca. To jest Twoje i na pewno nikomu nie szkodzi, nie ma więc sensu tego zmieniać. Jesteś mądrą kobietą, do tęsknoty masz oczywiście prawo, ale nie możeszk burzyć jego spokoju, ani szczęścia. I Ty wiesz o tym, więc za to Cię podziwiam i cenię. Na pewno spotkasz w życiu kogoś kto zawładnie Twoją duszą, a Ty poczujesz się przy nim wyjątkowa. I pamiętaj, pierwsza miłość będzie z Tobą na zawsze, niech więc dziś nie przeraża Cię to uczucie. "Nie czyń samego siebie przedmiotem kompromisu, bo jesteś wszystkim, co masz." (Janis Joplin)[olinkowy status to już historia, z niezależnych ode mnie przyczyn technicznych właściwy zobaczysz dopiero w moim profilu ] 16 Odpowiedź przez sandra215 2010-03-01 16:43:09 sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;(Dziękuje za miłe dotarło do mnie,że co było nie wróci i nie ma sensu burzyć ich co było między nami zapamiętam do końca zycia i nikt mi tego nie nadzieję,że i ja zakocham się szczęśliwie w równie wspaniałym męzczyznie a my pozostaniemy tylko dobrymi znajomymi,których kiedyś łączyło coś mu mnóstwo szczęścia i pociechy z będzie nam dane kiedyś się co czas pokaże...... 17 Odpowiedź przez aga333 2010-03-01 22:16:26 Ostatnio edytowany przez aga333 (2010-03-01 22:25:59) aga333 Przyjaciółka Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-17 Posty: 733 Wiek: 38 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Dziewczyny,nie mowie o zadnej rewolucji, Boze nigdy nie lubilam zostawiac za soba niewyjasnionych do konca spraw. Raczej mialam na mysli, ze taka konfrontacja, wlasciwie wystarczy jedno spojrzenie i kilka slow i juz wiadomo, jak sprawa wyglada. Tez nie odwazylabym sie rozbijac rodziny, czyjegos szczescia. Jedno slowo, zegnaj, wystarczy, zeby odejsc i pozegnac sie definitywnie z przeszloscia. Wiedzac o jego szczesciu moglabym mu pogratulowac i cieszyc sie, ze mimo bolu jaki mu zadalam, znalazl swoja druga polowe, co oznaczaloby, ze nie byl mi pisany. Jesli zas chcialby jakiejs kontynuacji dawnego zwiazku, gdzies na boku, to i tak znaczyloby ze jest nic nie wart i tak samo, jak latwo moglby zdradzic zone, moglby rowniez zdradzic i mnie. Chcialam tylko powiedziec, moze nie wyrazilam sie dosc jasno, ze i tak ta pozycja jest przegrana, dla mnie tak samo jak i dla was. Jedynie moze latwiej jest zdac sobie z tego sprawe, kiedy wszystko jest jasne. Droga Sandro, jednak ciesze sie, ze wystarczyly Ci zyczliwe slowa dziewczyn, zeby sobie jakos to wszystko poukladac, ze nie potrzebowalas namacalnych dowodow. Ja potrzebowalam. Potrzebowalam zamknac za soba ten rozdzial. Mieszkalismy na dwoch roznych krancach Polski i zdawalam sobie sprawe, ze to nie ma szans na przetrwanie. Jeszcze raz, ostatni raz, musialam sprawdzic, z czym musze sie pozegnac. Musze jeszcze sprostowac pare spraw, bo wyszlam na jakas destruktorke zwiazkow, a to nie do konca prawda. Bardzo sie ciesze, ze tam pojechalam. Spedzilismy cudowna noc, duzo wspomnien, przytulania sie, usciskow. Az w koncu sie przespalismy razem. To nawet nie byl cudowny seks. Raczej nieudane dokonczenie tego, czego nie skonczylismy wczesniej. A nastepnego dnia rano przyszla jego dziewczyna, o ktorej nic nie wiedzialam. Nawet nie mialam do niego pretensji. Ot, wlasciwa nagroda za mlodziencza glupote. Przepraszam Cie Sandro. Ponioslo mnie, ale tak bardzo szczerze Ci zycze, zebys jak najszybciej zamknela za soba ten rozdzial, uczynila go jedynie cudownym wspmnieniem pierwszej milosci, i zachowala w pamieci jedynie te najlepsze chwile. Bys spokojnie z ufnoscia i nadzieja moglasie otworzyc na to, co jeszcze Cie czeka,nie zadajac sobie zbednych pytan, czy mogloby byc inaczej. Dziewczyny maja racje. Nie ma sensu zadawac sobie jeszcze wiecej bolu, sobie i innym. Na swoje usprawiedliwienie jedynie moge napisac, ze zawsze bylamimpulsywna i bardzo uczuciowa i niestety czas mnie z tego nie wyleczyl. Co by nie bylo w przeszlosci, jestem wdzieczna Bogu za moje zycie, za wszystkie te doswiadczenia, a przede wszystkim za mojego meza. Mysle, ze musialam doswiadczyc tego wszystkiego, aby poznac wartosc tego, co mam. Z calego serca zycze Ci, abys zawsze miala tyle zdrowego rozsadku i silnej woli, no i oczywiscie aby wreszcie Twoje zycie nabralo nowego sensu. 18 Odpowiedź przez sandra215 2010-03-01 22:31:48 sandra215 Dobry Duszek Forum Nieaktywny Zarejestrowany: 2009-10-12 Posty: 131 Wiek: 22 Odp: Zostawiłam a teraz po latach tego żałuje....Jak zapomnieć???;( Te miłe słówka dały mi dużo żałuję tego co zrobiłam kilka lat temu ale to niczego nie skoro on ułożył sobie życie na nowo to nie mam prawa mu tego co zaplanowałam w swoim zyciu to NIC mi nie skoro on czułby się nieszczęśliwy to szukałby jakiegos kontaktu ze rozstaniu ze mna obiecał moim rodzicom,że będzie ich odwiedzał i tak też robił ale ja wówczas byłam zapatrzona w swojego faceta(z którym brakuje mi szczęścia) i nie zwracałam uwagi na wyrządziłam mu wielką krzywdą i bałabym się stanąć oko w oko teraz z miałby do mnie żal ale chciałabym mu to wszysto tak jak ty aga333 nie jestem tak impulsywna bo wiem,że ułatwiło by mi to trochę nadzieję,że będzie nam dane jeszcze kiedyś porozmawiać i wyjaśnić to po tej rozmowie moje zycie wyglądałoby wyobrazenie o nim. Strony 1 Zaloguj się lub zarejestruj by napisać odpowiedź
Agnieszka ma prawie 30 lat mniej ode mnie i… 30 razy większy temperament. Uwielbia zakupy (na moje konto), niestety, nie znosi gotować. Jestem głodny i zmęczony, chcę wrócić do żony.RT @baeluvcake: "Żałuję, że ci pomogłem. Żałuję, że nie zostawiłem cię na ulicy i że ten, który chciał cię skrzywdzić, nie dokończył dzieła. #RumotkaTheWave Translations in context of "Zostawiłem tu 3" in Polish-English from Reverso Context: Zostawiłem tu 3 lata swojego życia. hbZO3sE. 270 289 243 187 335 381 302 473 19